یکی دو روز پیش مطلبی با امضای «رزمنده دوران دفاع مقدس» و با تیتر «نمایش مظلومیت یهود در جشنواره فیلم مقاومت!» در صفحات میانی روزنامه اعتماد چاپ شد که محتوای آن به خوبی از عدم‌اطلاع و آگاهی نگارنده آن در رابطه با بدیهی‌ترین وظایف و مسئولیت‌های دستگاه‌هایی که آن‌ها را مورد هجمه و عقده‌گشایی قرار داده بود، حکایت می‌کرد. نگارنده مطلب این روزنامه سعی دارد در همان ابتدا با دادن وجهه‌ای ظاهرالصلاح به خود و سوءاستفاده از ذهنیت مثبت جامعه نسبت به رزمندگان دوران دفاع مقدس، ذهن مخاطبش را تحت عملیات روانی قرار دهد. این فرد که سعی دارد مدعای رزمنده بودنش را به عنوان مدرکی دال بر حقانیت حرف‌هایش به مخاطبان القا کند با حمله به جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت که بالاترین دستگاه‌های سیاسی و امنیتی رژیم جعلی اسرائیل و حتی دولتمردان ایالات متحده را مجبور به واکنش کرده، آنچه در این جشنواره در جریان است را مجالی برای نمایش فیلم‌های قدیمی و اکران شده می‌خواند. هر چند عدم اشراف و آگاهی نویسنده این مطلب بر بدیهی‌ترین وظایف دستگاه‌های فرهنگی و هنری غیرقابل انکار است، اما باید به مسئولان روزنامه اعتماد نسبت به انتشار مطلبی که نویسنده آن نمی‌داند وظیفه جشنواره مقاومت تولیت سینمای دفاع مقدس در کشور نبوده و تولید فیلم بر عهده وزارت ارشاد است نه جشنواره‌ها! خسته نباشید گفت.

آیا به نظر روزنامه اعتماد اینکه یک مستندساز یهودی- امریکایی به دلیل قبول دعوت حضور در جشنواره مقاومت، از سوی سفارت رژیم صهیونیستی در فضای توئیتر مورد حمله و تهدید قرار می‌گیرد و اسناد آن هم در رسانه‌ها منتشر شده، هم جزو خیالات رسانه‌های همسو با جشنواره مقاومت است؟! آیا شما واقعاً به خاطر مرهم گذاشتن روی زخم دل خانواده‌های شهدا، ایثارگران و مدافعان حرم علیه تنها جشنواره بین‌المللی که محل احترام و تکریم این عزیزان است حمله کرده و لجن‌پراکنی می‌کنید؟!

البته ممکن است این هم از عجایب روزگار کنونی ما باشد که از یک سو هواداران و سمپات‌های همین روزنامه با میدانداری اعاظم و کبار جریان رفرمیست برای روشن کردن چراغ منافع امریکا، اسرائیل و... حاضر می‌شوند ملت، کشور و حتی پرچم مقدس جمهوری اسلامی را به آتش بکشند و از سوی دیگر با تخطئه استراتژیک‌ترین جشنواره فیلم انقلاب اسلامی به دنبال تسکین داغ دل خانواده‌های ایثارگران، شهدای مظلوم مدافع حرم و تحقق آرمان شهدا باشند!